شعر افشین علا خطاب به رژیم صهیونی | عاقبت بیت‌المقدس را رها خواهیم کرد فریبرز عرب‌نیا: ترجیح می‌دهم در کنار مردم کشور عزیزم باشم + فیلم سریال محرمی «جایی برای همه» روی آنتن شبکه دو + زمان پخش آمار فروش سینماها در روزهای جنگ بین اسرائیل و ایران اکران سیار فیلم‌های کودکانه در مشهد کارگردان فیلم بعدی «جیمز باند» مشخص شد «کاتیا فولمر» ایران‌شناس آلمانی درگذشت فصل پایانی سریال «اسکویید گیم» در راه است تکرار سریال «مختارنامه» از شبکه آی‌فیلم (محرم ۱۴۰۴) + زمان پخش قدردانی سخنگوی پلیس از اصحاب قلم در دوران جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران | عزیزان رسانه، گل کاشتید، دستانتان را می‌بوسم برنامه‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد برای جبران خسارات گروه‌های موسیقی و نمایشی اجرای باشکوه ارکستر سمفونیک تهران در میدان آزادی حسام خلیل‌نژاد، بازیگر سینما و تلویزیون: اگر امروز هنری هست، میراث شهیدان است فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۵ و ۶ تیر ۱۴۰۴) + شبکه و زمان پخش سیمای محرم ۱۴۰۴ | معرفی برنامه‌های ویژه تلویزیون همراه با زمان پخش چرا توزیع سریال «شکارگاه» به تعویق افتاد؟ فرصت تماشای فیلم با قیمت نیم‌بها تا کی ادامه دارد؟ شعر‌هایی به‌مثابه موشک | شاعران مشهدی در کنار مدافعان وطن ایستادند
سرخط خبرها

دنیای قشنگ کتاب‌ها | روایتی کودکانه از کتاب و کتابخوانی

  • کد خبر: ۱۹۴۶۸۲
  • ۲۴ آبان ۱۴۰۲ - ۱۳:۵۵
دنیای قشنگ کتاب‌ها | روایتی کودکانه از کتاب و کتابخوانی
همه مشغول بازی بودند غیر از سینا که روی پلّه‌ی جلوی خانه‌شان نشسته بود و مثل همیشه کتابی دستش بود و مشغول خواندن بود.

مرجان زارع | شهرآرانیوز؛ کتاب‌ها همیشه کلّی چیز تازه و جالب به ما یاد می‌دهند. سینا هم کلّی چیز از کتاب‌ها یاد گرفته بود.
بچّه‌ها توی کوچه می‌دویدند، برگ‌های خشک روی زمین را به هوا می‌پاشیدند و بازی می‌کردند. می‌دویدند و گاهی مشت‌مشت برگ روی سر و صورت هم می‌ریختند. همه مشغول بازی بودند غیر از سینا که روی پلّه‌ی جلوی خانه‌شان نشسته بود و مثل همیشه کتابی دستش بود و مشغول خواندن بود. اوآن‌قدر در خواندن کتاب غرق شده بود که اصلاً سروصدای بچّه‌ها را نمی‌شنید. یک‌دفعه امید دوید و یک مشت برگ خشک برداشت و پاشید توی صورت رضا. برگ‌ها پر از گردوخاک بودند. کلّی خاک رفت توی چشم‌های رضا و جیغ‌ودادش را بلند کرد.

بچّه‌ها ترسیدند. علی داد زد: «وای، دیدی چه کار کردی؟! الان است که کوربشه!» احسان که همیشه از همه دل‌نازک‌تر بود، چشم‌هایش پر از اشک شد و گفت: «حتماً خیلی درد داره.» امید هم که ترسیده بود، نشست کنار رضا و شروع کرد فوت‌کردن توی صورت او تا گردوخاک‌ها را پاک کند و پشت‌سرهم می‌گفت: «هیچی نشده، تمام شد، پاکشون کردم.» سروصدا و جیغ‌وداد بچّه‌ها آن‌قدر بلند شد که بالاخره سینا صدایشان را شنید و با تعجب نگاهشان کرد.

وقتی فهمید چه اتّفاقی افتاده است، کتابش را روی پلّه گذاشت و دوید توی حیاط خانه‌شان. چند دقیقه بعد با یک کاسه آب برگشت و داد زد: «برید کنار، باید صورتش رو بشوره تا گردوخاک از چشمش بیرون بیاد، وگرنه ممکنه چشمش عفونت کنه.» رضا تا این را شنید، بلند‌تر گریه کرد و داد زد: «من نمی‌خوام چشمم عفونت کنه. حتماً خیلی زشت می‌شم.» سینا لبخند‌زنان کاسه‌ی آب را دست رضا داد تا صورتش را بشوید و گفت: «نگران نباش. صورتت روبشور. اگر بهتر نشدی، باید بری دکتر.»

رضا کاسه‌ی آب را گرفت و شلپ‌شلپ‌کنان صورت و چشمش را چندبار شست. بعد لبخندزنان سرش را بلند کرد و گفت: «خوب شد. چه عالی!» امید با تعجّب به سینا نگاه کرد و پرسید: «این رو از کجا می‌دونستی؟» سینا لبخندی زد و گفت: «توی کتاب مواظب چشم‌هاتون باشید خوندم.» احسان که حالا دیگر دست از گریه‌کردن برداشته بود، پرسید: «تو که این چیز‌ها روبلدی، می‌دونی چرا دست‌وپامون خواب می‌ره؟»

امید با خنده گفت: «خب، چون خوابشان می‌آد.» همه زدند زیر خنده. سینا لبخندی زد و گفت: «وقتی مدتی دست یا پامون روبی‌حرکت نگه می‌داریم، به عصب‌های دست‌وپا فشار وارد می‌شه. اگه دست‌وپاتون روتکون بدید، زود این خواب‌رفتگی از بین می‌ره.» بچّه‌ها همه لبخند‌زنان گفتند: «چه جالب!» رضا که دیگر درد چشمش خوب شده بود، پرسید: «واقعاً این چیز‌ها رو از کتاب یاد گرفتی؟» سینا سرش را تکان داد و گفت: «بله. من کلّی کتاب دارم.» بعد هم دوید و رفت داخل خانه‌شان و با یک بغل کتاب برگشت. کتاب‌ها را روی پلّه چید و یکی‌یکی به بچّه‌ها نشان داد.

کتاب اوّل مربوط به جا‌های تاریخی و مهم دنیا بود. کتاب دوّم درباره‌ی ستاره‌ها بود و کتاب سوّم درباره‌ی دانشمندان و کشف‌هایشان. بچّه‌ها دور سینا نشستند و مشغول خواندن کتاب‌ها شدند. می‌خواندند و با هم به دنیا‌های مختلف سفر می‌کردند و چیز‌های جالب یاد می‌گرفتند. به دنیای قشنگ هزاران سال پیش در تاریخ می‌رفتند و جا‌های مختلف را از نزدیک می‌دیدند. به اعماق غار‌های قدیمی می‌رفتند و به انسان‌های نخستین لبخند می‌زدند و.... بچّه‌ها خوش‌حال بودند و از دنیای قشنگ کتاب‌ها لذّت می‌بردند. واقعاً چی بهتر از این؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->